iki şiir

Özel fotoğraf: Caspar David Friedrich, Denizde Ayın Doğuşu

İlk şiir şuradan Charles Baudelaire, kim onun şiir koleksiyonuyla “kötü çiçekler1857'den 1868'e kadar, Avrupa'da edebi modernitenin önemli bir öncüsü sayılır. Koleksiyon altı kategoride 150 iyi şiir içeriyor ve özellikle Spleen'i (LXXX) seviyorum, çünkü edebiyatın melankoli olarak adlandırmayı sevdiği melankoli bugünlerde her şeye ve herkese kolayca yerleşebiliyor.

Dalak

Quand le ciel bas et lord pèse comme un couvercle
Sur l'esprit özlenen en proie aux longs ennuis,
Et que de l'horizon embrassant tout le cercle
II nous ayet un jour noir artı triste que les nuits;
Quand la terre est change en un cachot nemli,
Où l'Espérance, comme une chauve-souris,
S'en va battant les murs de son aile ürkek
Plafonds pourris'e inandırıcıdır;
Quand la pluie étalant ses muazzam trenler
D'une vaste hapishane imite les barreaux,
Et qu'un insanlar muet d'infâmes araignées
Dilimlenmiş filetoları pişirmeye özen gösterin,
Des cloches à darbe sauten avec furie
Et mızrak ayet le ciel un affreux hurlement,
Ainsi que des esprits errants ve sans patrie
Gerçek bir görüş.
– Uzun korbillardlar, tamburlar ve müzik olmadan,
Defilent lentement dans mon âme; l'Espoir,
Vaincu, plure, et l'Angoisse atroce, despotique,
Sur mon crâne eğimli plante son drapeau noir.

Charles Baudelaire, kötü çiçekler

İçinde bulunduğumuz durumun ruh halini de iyi yansıtan bir başka şiir de şudur: Paul Marie Verlaine ve beş kategoride toplam 1866 şiir içeren 37 tarihli "Poèmes saturniens" adlı şiir koleksiyonunun bir parçasıdır.

1944'te yaşananlar Direniş için özel bir önem kazandı.

Chanson d'automne

Uzun hıçkırıklar
Kemanlar
     De l'automne
Kalbimi kır
d'une langueur
     Monoton.

boğulmak
Et bleme, quand
     güneş l'heure,
Ben hatırlıyorum
eski tarihler
     Et je plure;

İyi ki varsın
Açık havada
     çok önemli
Deca, dela
pareil bir la
     Ölü yaprak.

Paul-Marie Verlaine, Şiirler saturniens (1866)

Bu iki şiiri de beğendiyseniz, her iki şairin de şiir koleksiyonlarını şiddetle tavsiye edebilirim.

neredeyse yaptım Stephane Mallarme unutuldu, “Mardis” denilen toplantılar vs. Paul Valéry ve Rainer Maria Rilke güçlü bir şekilde etkilendim ve bunu aşağıdaki şiir aracılığıyla çok iyi hatırladım.

üzüntü d'été

Le soleil, sur le sable, ô lutteuse endormie,
En l'or de tes cheveux chauffe un bain langoureux
Et, tüketici l'encens sur ta joue ennemie,
Çoğu zaman, bir aşk patlaması yaşanır.

De ce blanc flamboiement l'immuable accalmie
T'a fait dire, attristée, ô mes baisers peureux
Nous ne serons jamais une seule momie
Sous l'antique çöl ve les palmiers heureux!”

Mais la chevelure est une riviere tiède,
Où noyer sans frissons l'âme qui nous obsède
Et trouver ce néant que tu ne connais pas.

Je goûterai le fard plöre par tes paupières,
Pour voir s'il sait donner au coeur que tu frappas
L'insensibilité de l'azur ve des pierres.

Stephane Mallarme